Κυριακή τῶν Μυροφόρων

Ποιός εἶδε τόν Κύριο ἀναστημένο; Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἀνανέωση τῆς ἀνθρώπινης φύσης, κι ἐπιστροφή τοῦ πρώτου Ἀδάμ, ἀπ’ τό θάνατο πρός τήν ἀθάνατη ζωή.

Ὅπως λοιπόν κανένας ἄνθρωπος δέν εἶδε τόν Ἀδάμ, νά δημιουργεῖται καί νά παίρνει ζωή, ἀφοῦ δέν ὑπῆρχε κάποιος ἄνθρωπος τή στιγμή ἐκείνη, ἀλλά πρώτη ἀπ’ ὅλους τόν εἶδε μιά γυναίκα, πού ἔλαβε πνοή ζωῆς με θεϊκό φύσημα, διότι ἡ Εὔα ἦταν ἡ πρώτη μετά ἀπό ἐκεῖνον στούς ἀνθρώπους.

Ἔτσι καί τόν δεύτερο Ἀδάμ, πού εἶναι ὁ Κύριος, ὅταν ἀνασταινόταν ἀπ’ τούς νεκρούς, δέν τόν εἶδε κανένας ἄνθρωπος, ἀφοῦ κανένας δέν βρισκόταν ἀπ’ τούς δικούς του. Οἱ στρατιῶτες πού φύλαγαν το μνῆμα, ταραγμένοι ἀπ’ τό φόβο, εἶχαν γίνει σάν νεκροί.

Μετά δέ τήν ἀνάσταση, πρώτη ἀπ’ ὅλους τόν εἶδε μιά γυναίκα, ὅπως ἀκούσαμε νά εὐαγγελίζεται σήμερα ὁ Μάρκος.

Ποιός εἶδε πρῶτος τόν ἀναστημένο Χριστό; Ὑπάρχει λοιπόν κάτι, πού ἀναφέρεται συσκιασμένα ἀπ’ τούς εὐαγγελιστές, τό ὁποῖο θα ἀποκαλύψω στήν ἀγάπη σας. Τό εὐαγγέλιο τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου πρώτη ἀπ’ ὅλους τους ἀνθρώπους, ὅπως ἦταν σωστό καί δίκαιο, τό δέχθηκε ἀπ’ Αὐτόν ἡ Θεοτόκος.

Αὐτή εἶδε πρίν ἀπ’ ὅλους τόν ἀναστάντα και ἀπόλαυσε τή θεία ὁμιλία του. Ὄχι μόνο τόν εἶδε μέ τά μάτια της καί τόν ἄκουσε μέ τά αὐτιά της, ἀλλά και πρώτη καί μόνη της ἄγγιξε τά ἄχραντα πόδια του, ἔστω κι ἄν οἱ εὐαγγελιστές δέν τά λέγουν φανερά ὅλ’

αὐτά. Ἡ αἰτία εἶναι, ὅτι δέν θέλουν νά παρουσιάσουν σαν μάρτυρα τῆς ἀναστάσεως τήν μητέρα, γιά νά μη δώσουν ἀφορμή ὑποψίας στούς ἄπιστους.

Διαφωνοῦν οἱ Εὐαγγελιστές; Φαίνονται βέβαια νά διαφωνοῦν κάπως οἱ εὐαγγελιστές μεταξύ τους, τόσο γιά τήν ὥρα, ὅσο και γιά τόν ἀριθμό τῶν γυναικῶν.

Οἱ Μυροφόρες ὅμως ἦταν πολλές κι ἦρθαν στον τάφο ὄχι μιά φορά, ἀλλά καί δυό καί τρεῖς φορές κατά παρέες, ἀλλά ὄχι οἱ ἴδιες πάντοτε. Ἦρθαν ὅλες κατά τόν ὄρθρο, ὄχι ὅμως καί τόν ἴδιο χρόνο ἀκριβῶς, ἡ δέ Μαγδαληνή ἦρθε πάλι μόνη της κι ἔμεινε περισσότερο.

Κάθε εὐαγγελιστής λοιπόν ἀναφέρει νά ἔρχεται μια ὁμάδα ἀπό γυναῖκες καί παραλείπει τίς ἄλλες. Ὅπως δέ συμπεραίνω ἀπ’ ὅλους τούς εὐαγγελιστές, πρώτη ἀπ’ ὅλες ἦρθε στόν τάφο τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἡ Θεοτόκος, ἔχοντας μαζί της τήν Μαγδαληνή Μαρία.

Αὐτό τό συμπεραίνω ἀπ’ τόν εὐαγγελιστή Ματθαῖο. Διότι λέει, «ἦρθε ἡ Μαγδαληνή Μαρία και ἡ ἄλλη Μαρία», πού ἦταν ὁπωσδήποτε ἡ Θεομήτωρ, γιά νά δοῦν τόν τάφο.

Καί νά ἔγινε μεγάλος σεισμός· διότι ἄγγελος Κυρίου, ἀφοῦ κατέβηκε ἀπ’ τόν οὐρανό, πλησίασε, κύλισε τήν πέτρα ἀπ’ τή θύρα τοῦ μνημείου και καθόταν ἐπάνω σ’ αὐτήν· ἡ μορφή του ἦταν σαν ἀστραπή καί τά ροῦχα του λευκά σάν τό χιόνι· οἱ φύλακες τρομοκρατήθηκαν ἀπ’ τό φόβο τους κι ἔγιναν σάν νεκροί.

Πρώτη ἡ Θεοτόκος τόν εἶδε ἀναστημένο Ὅλες οἱ ἄλλες γυναῖκες ἦρθαν μετά τό σεισμό καί

τήν φυγή τῶν φυλάκων καί βρῆκαν τόν τάφο ἀνοιγμένο καί τήν πέτρα ἀποκεκυλισμένη. Ἡ Παρθενομήτωρ ὅμως ἔφθανε τή στιγμή πού γινόταν ὁ σεισμός, ἀπομακρυνόταν ἡ πέτρα, ἀνοιγόταν ὁ τάφος κι οἱ φύλακες ἦταν παρόντες, ἄν καί ἦταν συγκλονισμένοι ἀπ’ τό φόβο· γι’ αὐτό μετά τό σεισμό οἱ

μέν φύλακες ἀνασηκώθηκαν κι ἐκοίταξαν ἀμέσως να φύγουν, ἐνῶ ἡ Θεομήτωρ ἀπολάμβανε τή θέα.

Ἐγώ πάντως νομίζω, ὅτι γιά τή Θεοτόκο ἀνοίχθηκε πρώτη φορά ὁ τάφος κι ἄστραφτε ἔτσι ὁ

ἄγγελος, ὥστε ἄν κι ἡ ὥρα ἦταν ἀκόμη σκοτεινή, με τό φῶς τοῦ ἀγγέλου, ὄχι μόνο νά δεῖ τόν κενό τάφο, ἀλλά καί τά ἐντάφια τακτοποιημένα· ἔτσι μέ πολλές ἀποδείξεις νά μαρτυρεῖται ἡ ἔγερση τοῦ Κυρίου. Ποιός ἦταν ὁ ἄγγελος

Ἦταν προφανῶς ὁ εὐαγγελιστής ἄγγελος ὁ ἴδιος ὁ Γαβριήλ. Μόλις τήν εἶδε αὐτός νά τρέχει πρός τον τάφο, αὐτός πού παλιότερα τῆς εἶχε πεῖ, ««μή φοβᾶσαι Μαρία, διότι βρῆκες χάρη ἀπ’ τό Θεό», ἔρχεται και τώρα νά εἰπεῖ πάλι τό νέο στήν ἀειπάρθενο· τρέχει ν’ ἀναγγείλει τήν ἀνάσταση ἀπ’ τούς νεκρούς τοῦ γεννηθέντος ἀπό αὐτήν ἀσπόρως, νά σηκώσει τήν

πέτρα· ἔρχεται νά ὑποδείξει τόν κενό τάφο καί τά ἐντάφια, κι ἔτσι νά ἐπιβεβαιώσει τήν καλή ἀγγελία. Ἄν λέγει, βλέπετε τούς φύλακες κατατρομαγμένους ἀπ’ τό φόβο, ἐσεῖς νά μή φοβᾶσθε· διότι γνωρίζω ὅτι ζητᾶτε τόν Ἰησοῦ τόν σταυρωμένο· σηκώθηκε δεν εἶναι ἐδῶ.

Διότι αὐτός, ὄχι μόνο εἶναι ἀκράτητος ἀπ’ τόν ἅδη καί τόν θάνατο, ἀπ’ τά κλεῖστρα τοῦ τάφου, τους μοχλούς καί τίς σφραγίδες, ἀλλά εἶναι καί κύριος τῶν ἀθανάτων καί οὐρανίων ἀγγέλων μας καί μόνος αὐτός εἶναι ἐξουσιαστής τοῦ σύμπαντος.

Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Πηγή: Ι Ε Ρ Α Μ Η Τ Ρ Ο Π Ο Λ Ι Σ  Φ Λ Ω Ρ Ι Ν Η Σ  Π Ρ Ε Σ Π Ω Ν  κ  Ε Ο Ρ Δ Α Ι Α Σ

Ι . Ν . Α Γ Ι Ο Υ Ι Ω Α Ν Ν Ο Υ Π Ρ Ο Δ Ρ Ο Μ Ο Υ Π Τ Ο Λ Ε Μ Α Ϊ Δ Ο Σ

ΠΑΤΕΡΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ

Ἀ π ό τ ό ν π λ ο ῦ τ ο κ α ί τ ή σ ο φ ί α τ ῶ ν Π α τ έ ρ ω ν

Φ 017ο, 14η Μαΐου 2000, Ἐκκλ. Ἔτος Α΄ αφ 04ο